Вуліца носіць імя вядомага савецкага ваеначальніка, генерала арміі Аляксея Інакенцьевіча Антонава. Раней тут знаходзіліся пажарнае дэпо і фабрыка запалак.
На вуліцы жылі сем'і вядомага гродзенскага доктара Варашыльскага і пісьменніка Васілька, знаходзілася першая ў Гродна паравы млын.
На вуліцы з двухсотгадовай гісторый у свой час знаходзіліся афіцэрскі клуб, бар, тэлеграф, але найбольш вядомы гараджанам "дом масонаў".
Гісторыя вуліцы Свярдлова, на якой кальсьці знаходзіўся палац Агінскіх.
За гісторыю свайго існавання вуліца мяняла назву больш за 25 разоў. Раней тут знаходзіліся тэлефонна-тэлеграфная станцыя, яўрэйская малітоўная школа, а да сеняшняга дня працуе старэйшы кінатэатр горада "Чырвоная зорка".
Гісторыя вуліцы з мігруючым кінатэатрам і Гродзенскай абутковай фабрыкай "Нёман".
Вуліца вядома, у першую чаргу, будынкам "Баторыеўкі", які быў ў розны час і рэзідэнцыяй караля, і дзіцячым садком. На вуліцы таксама знаходзіліся кінатэатр, кандытарская, пякарня...і шыбеніца.
Вуліца Гарнавых узнікла ў канцы XIX стагоддзя. Значнасць вуліцы вызначылася будаўніцтвам тут тытунёвай фабрыкі. Да таго ж менавіта тут знаходзіўся вядомы ўсім жыхарам "п'яны вугал".
Гісторыя адзінай у Гродна пешаходнай вуліцы звязана з узнікненнем у горадзе пажарнай варты і дзеянямі падпольных груповак у 1863 годзе.
На вуліцы ў свой час жылі сям'і Урублеўскіх і Ажэшка, у доме віцэ-губернатара ў 1812 г. спыняўся брат Напалеона Банапарта - Жэром. А праз рэчку Гараднічанку некалі праходзіў мост з гучнай назвай Маскоўскі.